Held

Door Meesterknecht Bart Goldsteen

Mijn eerste associatie met held is Superman. Superman redt mensen, hij is sterk en onoverwinnelijk. Toen ik dit weekend dit filmpje van Fabian Cancellara zag, werd er iets in mij getriggerd en merkte ik dat ik hem een echte held vind.

Hoe komt het nou dat iemand die in zijn ereronde valt, een echte held is voor mij? Hij heeft al drie keer Parijs-Roubaix gewonnen. Het publiek in het Velodrome staat klaar om hem hem als winnaar binnen te halen. Maar hij komt op achterstand binnen rijden, onder de schaafwonden. Hij heeft niet gewonnen, maar toch krijgt deze grote renner, die afscheid neemt aan het einde van zijn carrière, alle eer van het publiek dat hem zo in het hart heeft gesloten.

En dan gaat hij onderuit. Ik merk bij mijzelf dat het niet uitmaakt. Het maakt Cancellara voor mij menselijker. Dodelijk vermoeid, onderweg gevallen, toch doorgereden, niet uitgestapt terwijl hij wist dat hij niet meer kon winnen. Hierdoor wordt Cancellara nóg meer mijn wielerheld.

Kijk vervolgens eens naar Jezus, en de verwachtingen die de mensen hadden toen hij naar Jeruzalem ging. Ze verwachtten dat hij de troon zou bestijgen. Dat hij gekroond een ereronde zou rijden door Jeruzalem. Wat een contrast met wat hij uiteindelijk ging doen. Hij werd geslagen, bespuugd, en onrechtvaardig berecht door de overheid. Is dat mijn Held waar ik mij aan vastklamp?